اون روزا که خودم بودم ، کوچه پر از ترانه بود
چشام یه برق دیگه داشت ، درخت و پر جوانه بود
من بودمو بنفشه ها ، یه پشت بوم یه خاطره
دل جوونم می تپید پشت حصار پنجره
اون که تو آینه ی منه ، شکل منه ، من اما نیست
یکی به شکل خود من انگاری دیگه اینجا نیست
نظرات شما عزیزان: