این عصرهای بهاری ؛
عجـیب بـوی ِ نـفس هـای ِ تـو را می دهـد ...!
گـوئـی تـو اتـفاق می افـتی و « مـن » دچـار می شـوم
تـمام « مــن » دارد « تـــو » می شـود
بـاور مـی کنـی ؟
عاشقان گیاهانند
سبز می شوند
برگ می دهند
سایه ای دارند گاهی
که می رویند
می میرند
سبز می شوند
می ریزند
باران که می بارد چتر نمی خواهند ...
زمستان ها
بی کلاه و پالتو نپوشیده
می ایستند روی در روی و نگاه و برف
چشم در چشم یخبندان
بی شرمساری اندام برهنه شان از برگ ...
عاشقان گیاهانند
که ریشه هایشان فرو رفته است
در کف دست من
در استخوان کتف تو
در جمجمه شکسته من ...
و این خاطرات من و توست
که توت می شود یک روز ؛
انار می شود گاهی ؛
که دیروز انگور شده بود ؛
که فردا زیتون و ... 
...
...
...
پروانه ی عزیزم باز هم سال نو شد و باز هم بهار اومد
امیدوارم دل مهربونت سراسر پــُـر باشه از خوبی و خوشی
امیدوارم همیشه صحیح و سالم در کنار عزیزانت زندگی کنی
امیدوارم همه ی روزهات پر از عشق و مهربانی باشه
تمام آرزوهای خوب رو برای تو از خدای بزرگ میخوام 
الان که دارم اینجا می نویسم میخواستم بهت خبر بدم تا تو هم بیای و کنارم باشی
خیلی وقته دلم برات تنگ شده اما میدونم که الان در خواب خوش هستی و صدامو نمیشنوی
امشب هنوز هزار تا حرف و آرزو برات دارم اما بیشتر از هر چیز دوست داشتم که تو بیشتر کنارم باشی
برات سال خوشی رو خواستارم 
عیدت مبــــــــــــــــــارک پروانه جان
منوي اصلي
اخبار وبلاگ
صفحات جداگانه
معارف
شعرا
وبلاگ هاي فارسي
آپلود تصاوير
ابزار وبلاگ نويسي
سرگرمــــــي
دنياي دانلود
ستلايت
تبادل لینک هوشمند 
