آرزوها



قسمت نشد تا در كنار هم بمانيم

 قسمت نشد تا در هواي هم بميريم

تا سرنوشت ما جدائي رو رقم زد

اي يار عاشق ، از جدائي ناگزيريم

فرصت نشد غمگين ترين ، آواز خود را

 در خلوت معصوم چشمانت بخوانم

« صد سوز پنهان ، مانده در سازم كه يك شب

با گريه در چشمان گريانت بخوانم

آيينه ام چين خورده از رنج جدايی

 از تو سرودن ، يعنی فصل آشنايی »

تو رفته ای تا صد بهار ارغوانی

بعد از تو دشت و خانه را در بر بگيرد

بعد از تو ای عاشق ترين ، هر كوچه خواند

همچون صدف ، از نام تو گوهر بگيرد

..

شاعر : اكبر آزاد

 




نگارش در یک شنبه 11 فروردين 1389برچسب:, ساعت 7:53 توسط افشین - موضوع : <-PostCategory->



                                

 

                 پروانه

                                                              عزیز ترینم 

                                                در جواب نوشته های قشنگ تو ، چیزی ندارم

                                               جز اینکه این شعر را تقدیمت کنم :

                                                 گنجشک ها از پشت پنجره

                                               خوشبختي مان را ،  سرک مي کشند

                                               و آفتاب خانم ،  کاسه اي عطر بهار ، نذري آورده است

                                               اين دومین بهار من و توست

                                               پنجره را باز مي کني ،  درختان پر از شکوفه مي شوند

                                               نگاه کن ، حتي گل سرم هم ،  شکوفه داده است

                                               کنارت مي ايستم ، پنجره ،  قابي عاشقانه مي شود

                                               اين دومین بهار من و توست

                                              دلم مي خواهد ، تمام اقيانوس ها را ، در تنگ کوچکت بريزم

                                              تو به بلندپروازي هايم ، اخم مي کني

                                              من کوتاه مي آيم ، و فقط تنگ کوچکت را ،  موج مي اندازم

                                              اما به جاي ماهي سرخ کوچولو ،

                                              برایت قلب کوچکم را صید می کنم

                                              تو لبخند می زنی ، مي خندي .. بهار مي شود

                                              اين دومین بهار من و توست

                                              تو درشت ترين اسکناس را ، برايم امضا مي کنی

                                              و من زنانه ترين بوسه را ، پاي کاغذي سفيد مي زنم

                                               می گوئی : اين معتبرتين چکي ست که عيدي گرفته ام

                                                اين دومین بهار من و توست

                                                ساعت ، تيک تاکش را ، با ضربان دو قلب عاشق ،

                                                ميزان مي کند

                                                من ، حافظ تلاوت مي کنم ؛ و تو

                                                در ميان سطرهاي کف دستم ، مشق آرزو مي نويسي

                                                لحظه ی نو شدن سال است ؛ من و تو

                                                ورد تحريف مي کنيم : اللهم مدد حالنا ...

                                                و عشق تمديد مي شود

                                                اين ، همواره ترين بهار من و توست

 

 




نگارش در یک شنبه 4 فروردين 1389برچسب:, ساعت 12:6 توسط پروانه - موضوع : <-PostCategory->



 

 

      افشین

با همه ی بی سر و سامانی ام ، باز به دنبال پریشانی ام

طاقت فرسودگی ام هیچ نیست ، در پی ویران شدنی آنی ام

آمده ام بلکه نگاهم کنی ، عاشق آن لحظه ی طوفانی ام

دلخوش گرمای کسی نیستم ، آمده ام تا تو بسوزانی ام

آمده ام با عطش سال ها ، تا تو کمی عشق بنوشانی ام

ماهی برگشته ز دریا شدم ، تا که بگیری و بمیرانی ام

دورترین حادثه می دانمت ، خوب ترین حادثه میدانی ام

حرف بزن ابر مرا باز کن ، دیر زمانی ست که بارانی ام

حرف بزن ، حرف بزن

سال هاست تشنه ی یک صحبت طولانی ام

...

پروانۀ عزیزم ، امشب آمدم با همه حال و هوای بارانی ای که داشتم

و تو عجیب من را به آرامش رساندی

سپــــــــــــــــــاس پروانه ی عزیزم

 




نگارش در یک شنبه 4 فروردين 1389برچسب:, ساعت 1:47 توسط افشین - موضوع : <-PostCategory->



    افشین

گل نازم تو با من مهربون باش

واسه چشمام پل رنگین کمون باش

اسیر باد و بارونم شب و روز

گل این باغ بی نام و نشون باش

من عاشقی دل خونم

شکسته

محزونم

پناه این دل بی آشیون باش

دلم تنگه تو با من مهربون باش

گل نازم بگو بارون بباره

که چشماتو به یاد من بیاره

تماشای تو زیر عطر بارون

چه با من میکنه امشب دوباره

 




نگارش در یک شنبه 4 فروردين 1389برچسب:, ساعت 1:24 توسط افشین - موضوع : <-PostCategory->



      افشین

من فقط عاشق اینم ، حرف قلبتو بدونم

الکی بگم جداشیم ، تو بگی که نمیتونم

من فقط عاشق اینم ، بگی از همه بیزاری

دو سه روز پیدام نشه تا ببینم چه حالی داری

من فقط عاشق اینم ، عمری از خدا بگیرم

اون قدر زنده بمونم تا به جای تو بمیرم

من فقط عاشق اینم ، روزائی که با تو تنهام

کار و بار زندگیمو بزارم برای فردا

من فقط عاشق اینم ، وقتی از همه کلافم

بشینم یه گوشه ی دنج ، موهای تو رو ببافم

عاشق اون لحظه ام که پشت پنجره بشینم

هواست به من نباشه دزدکی تو رو ببینم

..

شاعر : « افشین مقدم »

 




نگارش در یک شنبه 4 فروردين 1389برچسب:, ساعت 1:4 توسط افشین - موضوع : <-PostCategory->



      افشین

                     تقدیم به پروانه ی همیشه عزیز و دوست داشتنی  

..

دیدنت ، توی قاب عکس یادگاری

وقتی که آرزوهاتو به دلم می سپاری

اونجا که برای من یه دنیا حرف میاری

میدونم توی دلت یه دنیا ترانه داری

امّا جای خالی تو ، با ترانه پـُــر نمیشه

تو طنین هر ترانه ، با پروانه تا همیشه

تو هجوم غریبی ، فکر یک جزیره بودیم

غزل آخر عشقو اونور ابرا سرودیم

از کدوم تبار عشقی ؛ ای شکوفه ی بهاری ؟

که برای من تا همیشه ، تو طلوع هر غروبی

 




نگارش در یک شنبه 3 فروردين 1389برچسب:, ساعت 13:45 توسط افشین - موضوع : <-PostCategory->



 

 

             پروانه

 در این ایام هیاهوی آسمان ، ترنم دلنشین فرشتگان و اشتیاق بهار در سبز شدن ، تپش های بهاری

 قلبم را به بهاری ترین ساکن قلبم هدیه می کنم .

ناخدای قلبم !

اي پيام آور سپيده و صداقت ، اي معلم آب وشكوفه ، منادي باران وشبنم ، بیا تا در این فصل گل و

گندم و لبخند ، دلهایمان را دوباره به هم پیوند بزنیم ؛ شكفتن چشمهايمان را به زيباترين

 صبحگاهان ، دلهايمان را به مشاهده شكوفا ترين بهاران و لبهايمان را به ترنم شيرين ترين

 زمزمه ها بخوانيم و دستهايمان را در دست یکدیگر بگذاريم ، دلهايمان را با آسمان آشتي دهيم

 و خلوت ترين جاده ها را ميهمان هياهوي گامهاي عاشق كنيم .

بیا تا با « عشق » شناخته شویم و و همدیگر را به قطره قطره نوازش خويش شكفتن و رستن

 بياموزيم وبا گامهایی استوار دور دست ترین و كم عبور ترين جاده ها را در نورديم و آغوش

 زخمهايمان را به روي خارهاي مكرر بگشاييم . وبا آمیزه ای از معرفت و عشق همديگر را به

 بالندگي و سرزند گي بخوانيم .

بيا تا در لحظات بي پناهي روحها و سرگشتگي دلهايمان سنگ صبور شويم و باحوصله اي

 بی پایان ، همه گوش باشيم تا مشكلات و دردهايمان را از همديگر بشنويم و روحمان را به

 ساحل آرامش برسانيم . بيا تا طبيب درد هايمان و جراح انديشه هاي يكديگر باشيم .اکنون

 که لبهای ترک بسته احساسم نیاز به قطره قطره نوازش تو دارد تا شکفتن و رستن بیاموزد ،

 اکنون که قلب گرفته و غمگینم در انتظار وزشی از توست تا در شادی و سرزندگی بتپد . اکنون

که چشمهای ناامیدم در جستجوی توست نا تماشای نورانی ترین لحظه ها و زیباترین و

پرشکوه ترین چشم اندازها باشد ، بیا تا مرزدار جغرافیای عشق باشیم . میدانی که

 عاشق شدن یعنی کسب اجازه برای چشم انداختن به بهشت .

بیا تا در گسترش آفاق  عشق و امید تلاش کنیم و پرشور تر و پرشتاب تر از پیش با همان

خلوص و عشقی که از معبودمان وام گرفته ایم  ، در کشتزار دلهایمان دانه های عشق و محبت

 بیفشانیم و بارانی از خلوص ومعرفت نثار کنیم و بالندگی و سرزندگی درو کنیم .

بیا تا با همه هستی خویش « شکوه خوبی » و « لذت همراهی با خوبي‌‌‌‌ » را بچشیم و از

 نردبان کمال بالا برویم ودر قلمرو قلبهایمان تاثیر بگذاریم . بیا تا دیواری ازمهربانی و عشق

 دور خود بکشیم ، دامن وجودمان را به آسمان پیوند زنیم ، چشمهایمان را به زیارت زیبا ترین

 صبحگاهان ببریم ، و دلهایمان را به مشاهده بهاران بخوانیم . بیا تا دلهایمان را با آسمان آشتی

 دهیم تا همه دلخوشی ما رضایتی باشد که از آسمان هدیه می گیریم .  بیا تا قلبهایمان را

به سمت ملکوت بچرخانیم . بیا تا سخاوتمندانه و بزرگوارانه از کنار تلخی ها و ناباوری ها بگذریم

 و به همین دلخوش باشیم که عاشق یکدیگریم . بیا گلها را بپروریم ، بذر ها را بشکوفانیم ،

 چشمه ها را بجوشانیم و قطره ها را به وسعت آبی آسمان بکشانیم تا بهار را به ارمغان آورند .

 ما نباید آیه یأس و ناامیدی تلاوت کنیم . عاشقانه بکوشیم ، مخلصانه بجوشیم و جام تلخ هر

 سرزنش و تحقیر را بنوشیم اما وجود خود را به بهایی اندک نفروشیم . آفتاب من ! امید وارم

 که تو را هیچگاه آشفته وشکوا زده نیابم .

مبادا قدر ناشناسی های من ،  درخت تناور وجودت را آفت زده کند . میخواهم در سال جدید،

حرمت تو را پاس بدارم ، همدل و همراهت باشم و همیشه زبان به نشان سپاس وقدردانی

 بر تو بگشایم . بیا تا ساده و بی ریا ، عاشقانه بکوشیم ، صادقانه بگوییم و زاهدانه و عارفانه

 زندگی کنیم . بیا تا ما هم با آواز فرشتگان همراه شویم که زمزمه می کنند :

یا مقلب القلوب و الابصار ،

یا مدبر الیل و النهار ،

یا محول الحول والاحوال ،

حول حالنا باحسن الحال 

بیا تا من و تو چشم به فردایی بدوزیم که حاصل تلاش ما شکوفایی امید در دلهایمان باشد .

 به امید آن روز !

 

..

 

افشین: با یک سلام بهاری در خدمت شما هستم

حیف بود روی متن زیبای پروانه جانم مطلبی بذارم ، واسه همین با اجازه ی ( بی اجازه ی )

پروانه ی مهربونم اومدم تو آپ زیباش تا سال نو رو به همه شما

به خصوص عزیز دلم پروانه خوبم تبریک بگم

تموم گفتنی ها رو پروانه به زیباترین شکل نوشت و من فقط اومدم بگم

بهترین دعاها و آرزوها رو سر سفره هفت سین برای پروانه خانومم میکنم

و امیدوارم به تمام خواسته هاش برسه و خوشبخت و سلامت زندگی کنه

پروانه جانم سال نو مبارک

 




نگارش در سه شنبه 19 اسفند 1388برچسب:, ساعت 10:9 توسط پروانه - موضوع : <-PostCategory->

صفحه قبل 1 ... 21 22 23 24 25 ... 40 صفحه بعد

.: Weblog Themes By www.NazTarin.com :.




Digital Clock - Status Bar